Najraniji sačuvani zapis o staroj čajničkoj crkvi potiče iz 1492. godine, kada se na čajničkom Prologu pominje ime hrama i godina 1492, što ukazuje da je hram postojao i ranije. U rukopisnoj knjizi Prolog u kojoj je dat kratak opis života svetaca, hram se pominje kao Čajnička crkva Uspenija Presvete Vladičice naše Bogorodice 1492. godine. Hram se ponovo pominje 1804. godine kada je na njemu vršena popravka, zatim 1820. godine kada je u hramu počela da radi škola za srpsku djecu, i 1837. kada je građena crkvena ograda. Hram je stradao od eksplozije tokom Drugog svjetskog rata između 11. i 12. aprila 1943. godine, a sačuvani su samo zidovi. Crkva je obnovljena 1946. godine u istim proporcijama. (Wikipedia)